Mənəm Mənə Aşiq (E.N.Yusifova)

Aşiqlik
yaxud səni sənsiz sevən var…
Min ildir ki, aşiq olana dəli deyirlər.
Əcəb işdir!
Hər iki dünyanın bir könüldən ötrü xəlq olunduğu söylənilir. Cahanın eşqlə xəlq olunduğu bildirilir.
Lakin “e”- nin əvəzinə “ə” yazan kimi “əşq” oxunur. Bu da göz yaşı deməkmiş sən demə!
Elə bu da əcəb işdir!
Qəribədir, sən aləmi görürsən, sən aləmi duyursan, sən sevirsən və səni dəli sanırlar. Və sənə eşq əvəzinə “əşq” (göz yaşı) verirlər.

...

Çünki sənsən hər nə ki var, ey könül,
Kimdən umursan əta, var, ey könül,
Sən yetərsən sən sənə yar , ey könül,
Yarını bil, olma əğyar, ey könül.
Demək ki, sən özün özünün yarınsan!
Demək, Elnarə də “mənəm mənə aşiq” deyəndə yanılmayıb, düzgün qənaətə gəlib.
Nəsimi bir də deyirdi ki, “aşiq olanlar səxidi”- yəni səxavətlidir.
Elnarə də məhz belə aşiqdir. Sevdiyinə ürəyini, könlünü vermişdi. İndi də əslində şeir yazmır, heç kitab çap etdirmək deyil əsl istəyi. İndi də sevdiyinə şeirlərini vermək istəyir!

BARAT VÜSAL
12 iyul 2006-cı il

Açar sözlər: şeir, şair, aşiq, eşq, Mənəm mənə aşiq, Elnarə, Yusifova, sərbəst vəzn, ədəbiyyat, ədib, müəllim